Rotstuinen (over aanleg, evolutie, tuinzichten, natuurlijke tuinen ea)

[Herman Mylemans]

Een rotstuin hoeft niet groot te zijn.

Ha... de beroemde en beruchte "rotstuinput" - een foto die ik in mijn allereerste NRV tijdschriftje zag...  ))(10moet zo'n 17 of 18 jaar geleden zijn...
De tijd vliegt, maar het tuintje ziet er nog altijd even aantrekkelijk uit !

Luc, de put is in 1991 gemaakt. http://www.gentians.be/index.php?page=articles&art=7. De tijd gaat inderdaad snel!

[Jan Fouquaert]

Wat sfeerbeelden van de roze gloed die mijn berg met stenen momenteel uitstraalt, met als hoofdrolspeler in deze kleurige zaak : Aethionema grandiflora !
Een plantje waar ik er te veel van heb, maar waarom ?

 

[Jan Fouquaert]

Geen probleem, zal er wat oppotten van die zalige plantjes.

[Frankie Wulleman]

Wat sfeerbeelden van de roze gloed die mijn berg met stenen momenteel uitstraalt, met als hoofdrolspeler in deze kleurige zaak : Aethionema grandiflora !
Een plantje waar ik er te veel van heb, maar waarom ?

 

De woeste aanblik van een onherbergzame rotstuin, aangelegd door een eigenzinnige alpinegardener. Als dat de tuin van J.F. niet is?

[Jan Fouquaert]

Ik kon het niet beter omschrijven, Frankie.
Maar onherbergzaam ?
Hele populaties dieren bevolken die rotstuin : kikkers, pissebedden, rode en zwarte mieren, naaktslakken, huisjesslakken, kevers, spinnen, duizendpoten, miljoenpoten, lieveheersbeestjes, soms honden en af en toe een eigenzinnige verschijning, die van rots tot rots springt, plots stopt en iets lijkt te zoeken. Het gebeurt ook dat dat wezen planten uittrekt, rotsen opzijsmijt, aarde afvoert en daarna er weer aarde bijvoegt, de rotsen er weer opsmijt en terug planten plant. Er gebeuren soms rare dingen ...
 

[Jan Fouquaert]

Goed bezig, Bert.

Hierbij een overzicht van mijn rotsige tuin met ca. 60 ton rotsen en hier en daar wat rotsplanten al dan niet in bloei; getrokken van op de zolder, maar alles kon niet op de kleine foto.
Mijn hondje Wiz wel, als je wat zoekt.
Aan de achterkant ben ik bezig met renoverende werken, wie even zoekt, vindt de kruiwagen.

Dan nog een kiekje van dichterbij, kot kot kedij.

Groeten van op mijn zonnige berg van Leiomerus.

[Luc Gilgemyn]

Nog een paar tuinzichtjes :

Op foto 1 en 2 was de natuur aan het werk - deze jongens hebben zich allemaal zelf uitgezaaid behalve de saponaria : Ptilotrichum spinosum/saponaria olivana/ een globularia sp. en een campanula hybride die pas later zal bloeien.  Er zit ook nog wat Erinus alpinus tussen, onderaan rechts. Geef toe, geen enkele tuinier kan het verbeteren.

[Theo Stronks]

Dat zijn echt natuurlijke plaatjes Luc,prachtig.

[Lida Lourens]

Inderdaad, heel natuurlijk Luc en Jan, en bij het zien van deze mooie foto's waan ik me met vakantie......
maar wat mij bezig houdt is het volgende:
Al dat klauterwerk om het onkruidvrij te houden, of iets weg te nemen hetgeen te veel is geworden, of om foto's te maken van één bloeiend plantje.
Hoe denken jullie dit over een tiental jaar te kunnen doen?
Optimisme is mij nog nooit vreemd geweest, maar toch.......nu de jaren gaan rijpen ga je verder vooruit kijken en zoals wij het hier zeggen, verder
kijken dan je neus lang is.
Dit gezegd hebben, ga ik nu naar buiten om meubels te gaan schuren......om daarna te kunnen verven.
groet Lida

[Luc Gilgemyn]

Bedankt voor de lof Theo en Lida.

Wat jouw vraag betreft, Lida.  Onze voormalige jarenlange eerste minister Dehaene had steeds hetzelfde antwoord klaar op lastige (?) vragen : "Wij gaan dat probleem oplossen als het zich stelt".    Nu valt dat klauterwerk hier nogal mee Lida.  Wanneer je bepaalde hoogteverschillen hebt in de tuin (steunmuurtjes, verhoogde bedden, enz...) heeft het soms zelfs bepaalde voordelen, wanneer je je niet zo diep hoeft te bukken...  om te wieden of te planten...

[Lida Lourens]

Onze voormalige jarenlange eerste minister Dehaene had steeds hetzelfde antwoord klaar op lastige (?) vragen : "Wij gaan dat probleem oplossen als het zich stelt".  

Jammer, dat ze mij altijd hebben geleerd: regeren is vooruit zien.
Het altijd maar leven op een roze wolk lijkt mij ook zeer aangenaam, maar of het je altijd daar brengt waar je graag wilt zijn is een tweede.
Laten we het er maar op houden dat we krachtig en gezond blijven. Hoop doet leven.
groet Lida

[Gerrit Eijkelenboom]

 Geef toe, geen enkele tuinier kan het verbeteren.

Ik geef het toe. Een zeer fraai geheel.

Al dat klauterwerk om het onkruidvrij te houden, of iets weg te nemen hetgeen te veel is geworden, of om foto's te maken van één bloeiend plantje.
Hoe denken jullie dit over een tiental jaar te kunnen doen?

Een rotstuin, eens aangelegd geeft geen lichamelijk zwaar werk meer. Het is een kwestie van bijhouden, elk onkruidje meteen te grazen nemen. Soms een zak split verplaatsen.
Nee een 'Groei-en-Bloei-tuin, zoals jij hebt Lida, en ik voor een deel. Dat is zwaar werk. Veel grondwerk, Te grote pollen uitgraven en verslepen. Grote hoeveelheden afgestorven loof en bloemen gebukt afknippen. Steunmateriaal plaatsen, bomen en struiken snoeien. Met gieters in de weer en ga zo maar door. Op de knietjes wieden tussen grote planten en plotseling door een brandnetel te worden geprikt. Koude vingers in het vroege voorjaar, modder aan de vingers in de herfst.

[Luc Gilgemyn]

Bedankt Gerrit, en ik ben het helemaal met je eens wat de "workload" betreft.
Het snoeien van de Saxifraga's, Androsaces en andere Asperulas valt bij ons ook best mee... 

[Wim Boens]

Onze voormalige jarenlange eerste minister Dehaene had steeds hetzelfde antwoord klaar op lastige (?) vragen : "Wij gaan dat probleem oplossen als het zich stelt".  

Jammer, dat ze mij altijd hebben geleerd: regeren is vooruit zien.

Die minister dacht er ook zo over toen hij hoofd van de raad van bestuur van Dexia werd, vrees ik, Luc!  

Onze Vlaamse en Belgische ministers hebben dat nog altijd niet goed door, hoor Lida  ....vandaar dat wij hier nog steeds de typisch Belgische absurde toestanden krijgen....maar dit is geen politiek forum (Godzijdank!!) dus  

Ik geef Luc en Gerrit wel volledig gelijk als ze zeggen dat een rotstuin veel minder zwaar is om te onderhouden dan een tuin met borders! Eens alles afgedekt is met steentjes en je de kleine kruidjes die er soms de kop in opsteken de baas blijft, heb je er weinig omzien naar (behalve dan om te genieten)!
En anders een rotstuin in verhoogde opgemetselde bedden (en je hoeft je nooit meer te bukken!)

[Lida Lourens]

Zo, het gisteren verwijderde onkruid opgeruimd, een dekenkist samen geschuurd (vreselijk werk om dat houtsnijwerk te schuren) en nu op naar de koffie met forum.
Waarom al dat die schuur- en verf werkzaamheden........... toch wel een beetje met het oog op regeren is vooruit zien. Ik zie ons dit niet meer doen over een aantal jaren
dus nu is het juiste tijdstip daar, dan hou ik straks veel tijd over om de tuinwerkzaamheden op mijn gemak en rustig ontspannen te kunnen doen.
Waarom verven.....is schoner dan altijd maar dat in de was zetten en boenen. Bovendien staat het leuker en helderder in een serre.
Maar als een berggeit over de rotsen klauteren en misschien ook nog op je knieën, lijkt me nu wel wat, maar over vijf jaar?? Ik waag het te betwijfelen.
Maar ik merk, dat echte liefhebbers van een rotstuin nergens een probleem van maken en dat zet me wel aan het denken.
Zo dan was dan weer het filosofisch denkwerk van vandaag, op naar de plantjes maar dan elders op het forum.
Ik dank jullie allemaal voor het gezellig mee filosoferen. Ik vond het leerzaam en buitengewoon aangenaam.
Groet Lida