Bijzondere planten die de uitdaging van onze hobby vormen

[Kris De Raeymaeker]

Een Convolvulus die we heel zelden  zien in collecties..... Benieuwd of iemand hem kent of ook heeft ?

[Frankie Wulleman]

Een Convolvulus die we heel zelden  zien in collecties..... Benieuwd of iemand hem kent of ook heeft ?

Mij onbekend, Kris, heel mooi loof ook!

[Kris De Raeymaeker]

Een Convolvulus die we heel zelden  zien in collecties..... Benieuwd of iemand hem kent of ook heeft ?

Mij onbekend, Kris, heel mooi loof ook!

Jou niet alleen zo te zien Frankie .......Convolvulus parnassicus wat door sommige botanici wordt aanzien als een standplaatsvorm van compactus. De Griekse botanisten geven hem de naam :Convolvulus compactus subsp. parnassicus . Maar de 2 planten zijn wel degelijk verschillend mijn inziens. Deze vorm uit het Parnassos gebergte heeft overwegend grote roze bloemen (de meeste C . compactus  bloeien wit maar dat is natuurlijk geen enige maatstaf want soms heb je ook een keer een (licht)roze )De bladeren zijn ronder van vorm en de groei is toch nog anders . De groei is ook traag !
Ik kreeg hem tot op heden niet in bloei maar zag hem ooit wel bloeien bij Ger !

[Frankie Wulleman]

Een Convolvulus die we heel zelden  zien in collecties..... Benieuwd of iemand hem kent of ook heeft ?

Mij onbekend, Kris, heel mooi loof ook!

Jou niet alleen zo te zien Frankie .......Convolvulus parnassicus wat door sommige botanici wordt aanzien als een standplaatsvorm van compactus. De Griekse botanisten geven hem de naam :Convolvulus compactus subsp. parnassicus . Maar de 2 planten zijn wel degelijk verschillend mijn inziens. Deze vorm uit het Parnassos gebergte heeft overwegend grote roze bloemen (de meeste C . compactus  bloeien wit maar dat is natuurlijk geen enige maatstaf want soms heb je ook een keer een (licht)roze )De bladeren zijn ronder van vorm en de groei is toch nog anders . De groei is ook traag !
Ik kreeg hem tot op heden niet in bloei maar zag hem ooit wel bloeien bij Ger !

Ik ken deze planten niet zo goed en ben er ook niet zo succesvol mee. Ik probeerde diverse klonen. Sommige groeien goed, maar zowat alle bloeien slecht.

[Frankie Wulleman]

Zo'n tien dagen geleden toonde deze Eriogonum ovalifolium een hele mooie nabloei. Het is zeker geen super moeilijke soort, maar enige aandachtspunten zijn wel nodig om hem in goede conditie te houden. Ik probeerde de plant al te stekken, maar zonder succes.

[Kris De Raeymaeker]

Al eerder getoond door onze vriend Thomas .....Sphaeralcea caespitosa uit Utah en Nevada . Net als de eerder getoonde Nototriche macleanii een lid uit de familie van de Malvaceae. Zeer zeker nog een zeldzame plant in onze regionen ...Ik heb een tweede plant in een schaal die ook gaat bloeien en ik hoop zaden te kunnen winnen . In de natuur staan de bloemen op kortere stengels omdat ze daar meer licht en vooral UV licht krijgen .

Ik kan er geen genoeg van krijgen ....
Nog een tweede bloem die nu ook open komt ...

Nu ook een tweede exemplaar in bloei is gekomen heb ik toch maar het penseel  gehanteerd en proberen te bestuiven ...Ben benieuwd of ik zaden zal krijgen ...

Bijgevoegde foto is van 2 weken geleden en ondertussen openen zich zowat de laatste bloemen ...Ik had 2 planten en nu nog maar 1 ...De tweede plant die in pot stond heeft plots de geest gegeven .
Op Facebook las ik dat deze planten erg veel last kunnen hebben of ten prooi vallen aan "roest" (schimmel ) Ik denk dat het dit is wat er gebeurd is ...Ik heb wel enkele zaden kunnen oogsten .Het is duidelijk dat voor zaden 2 planten nodig zijn en misschien wel handmatige bestuiving . Sinds de tweede plant is afgestorven worden geen zaden meer aangemaakt.

Na een pauze , waarschijnlijk ingegeven door het slechtere weer , herleeft hij weer bij de aanwezigheid van de zon ...Hij perst er nog een keer alles uit ....

[Luc Gilgemyn]

Toch een mooie aanwinst Kris, hopelijk krijg je hem door de winter !
Mijn exemplaar in de trog doet het ook nog steeds, misschien volgend jaar bloei.. 

[Kris De Raeymaeker]

Toch een mooie aanwinst Kris, hopelijk krijg je hem door de winter !
Mijn exemplaar in de trog doet het ook nog steeds, misschien volgend jaar bloei.. 

Zeer zeker Luc , ik heb ook enkele zaden kunnen oogsten waarbij ik hoop daar iets mee te kunnen ...En hij blijft maar doorgaan ! Deze foto is van gisteren .

[Kris De Raeymaeker]

Paraquilegia anemonoides, en/of microphylla zijn tegenwoordig niet meer super zeldzaam ....Ik zie ze wel regelmatig een keertje aangeboden op plantenbeurzen . Zij het nooit in grote getale uiteraard. De kwekers of liefhebbers hebben er altijd maar enkele bij. De uitdaging om deze soort in ons klimaat goed te laten gedijen over een langere periode en ook goed te laten bloeien in ons klimaat vormen echter zeker een uitdaging. Ik heb er nu een 6 - tal uitgeplant op diverse locaties . Foto 1 is tussen de tufsteen. Het zijn allen nog vrij jonge exemplaren die voorlopig nog geen bloei gaven. 1 keer , meer bepaald in 2015 , slaagde ik erin om ze een keer redelijk in bloei te krijgen in de crevice van mijn vorige tuin. (foto 2 ) Zoals ik ze bijvoorbeeld een keer zag in China in de natuur zullen ze waarschijnlijk in onze contreien nooit bloeien ...   

[Kris De Raeymaeker]

Echium albicans groeit in Andalusië en de streek rond Marbella . Deze Zuiderse grijsaard heeft zeker nog geen ingang gevonden in onze rotstuinen hier in Vlaanderen en Nederland . De winter zou wel eens moeilijk kunnen zijn wat betreft teveel aan vocht .Ik zag ze in mei nog bloeien in enkele Tsjechische tuinen. (foto 1 ) Toen Zdenek Hlavon enkele planten bij had in Utrecht kon ik de kan niet laten liggen . Er staat er eentje in de crevice ... (foto 2 )

[Mark Stolk]

Interessant die Echium. Ik heb de wildpretii die hier niet zo hoog wordt maar nu toch wel meerdere rozetten vormt en een paar bloeiaren heeft gehad. Hij had bij mij vooral te lijden gehad van de kou, met name wat vorst aan de grond. Daarna was het een bruine pap geworden en dacht ik dat ie er geweest was. Ik ga m denk ik inpakken als het weer gaat vriezen

[Thomas Eckert]

Echium albicans is een prachtige soort.

Ik denk er met enige nostalgie aan terug... ik ben hem afgelopen herfst kwijtgeraakt. Het duurde twee of drie jaar van zaaien tot de eerste bloei. Ik hield hem het hele jaar door beschermd tegen vocht onder een hoes.

Je moet veel ruimte overlaten voor deze Andalusische schoonheid!
In mijn geval kreeg ze een diameter van minstens 40 centimeter. Helaas produceerde ze geen bruikbare zaden na de uitbundige bloei. Daarna stierf ze om onverklaarbare redenen. Als ik ooit weer de kans krijg, zal ik het opnieuw proberen...🤞

[Thomas Eckert]

Interessant die Echium. Ik heb de wildpretii die hier niet zo hoog wordt maar nu toch wel meerdere rozetten vormt en een paar bloeiaren heeft gehad. Hij had bij mij vooral te lijden gehad van de kou, met name wat vorst aan de grond. Daarna was het een bruine pap geworden en dacht ik dat ie er geweest was. Ik ga m denk ik inpakken als het weer gaat vriezen

@Mark...
Echium wildpretii is natuurlijk een van de absolute hoogtepunten. Ik ben hem twee keer kwijtgeraakt in het veld. Ik denk dat vooral de nattigheid in de winter tot verliezen zal leiden. Droge kou zou geen probleem moeten zijn.

Ik heb nog één exemplaar. Ik heb hem afgelopen herfst geplant in een enorme pot, die sindsdien in het zonnige trappenhuis buiten mijn flat staat. Hij lijkt het daar leuk te vinden. Hij heeft nog niet gebloeid en ik zie geen knoppen. Misschien moet ik hem discreet (?) bemesten.

Maar ik ben erg blij met zijn groei.

[Frankie Wulleman]

Paraquilegia anemonoides, en/of microphylla zijn tegenwoordig niet meer super zeldzaam ....Ik zie ze wel regelmatig een keertje aangeboden op plantenbeurzen . Zij het nooit in grote getale uiteraard. De kwekers of liefhebbers hebben er altijd maar enkele bij. De uitdaging om deze soort in ons klimaat goed te laten gedijen over een langere periode en ook goed te laten bloeien in ons klimaat vormen echter zeker een uitdaging. Ik heb er nu een 6 - tal uitgeplant op diverse locaties . Foto 1 is tussen de tufsteen. Het zijn allen nog vrij jonge exemplaren die voorlopig nog geen bloei gaven. 1 keer , meer bepaald in 2015 , slaagde ik erin om ze een keer redelijk in bloei te krijgen in de crevice van mijn vorige tuin. (foto 2 ) Zoals ik ze bijvoorbeeld een keer zag in China in de natuur zullen ze waarschijnlijk in onze contreien nooit bloeien ...   

Prachtige planten zijn dit, Kris. Ik heb er ooit eens eentje in de tuf gehad met drie bloemen. Dat is al flink wat jaartjes geleden, inmiddels. Ik vermoed dat ze ook niet meer worden aangeboden...? Aberconwy had er dikwijls wat bij, en ook Ger natuurlijk...

[Kris De Raeymaeker]

Paraquilegia anemonoides, en/of microphylla zijn tegenwoordig niet meer super zeldzaam ....Ik zie ze wel regelmatig een keertje aangeboden op plantenbeurzen . Zij het nooit in grote getale uiteraard. De kwekers of liefhebbers hebben er altijd maar enkele bij. De uitdaging om deze soort in ons klimaat goed te laten gedijen over een langere periode en ook goed te laten bloeien in ons klimaat vormen echter zeker een uitdaging. Ik heb er nu een 6 - tal uitgeplant op diverse locaties . Foto 1 is tussen de tufsteen. Het zijn allen nog vrij jonge exemplaren die voorlopig nog geen bloei gaven. 1 keer , meer bepaald in 2015 , slaagde ik erin om ze een keer redelijk in bloei te krijgen in de crevice van mijn vorige tuin. (foto 2 ) Zoals ik ze bijvoorbeeld een keer zag in China in de natuur zullen ze waarschijnlijk in onze contreien nooit bloeien ...   

Prachtige planten zijn dit, Kris. Ik heb er ooit eens eentje in de tuf gehad met drie bloemen. Dat is al flink wat jaartjes geleden, inmiddels. Ik vermoed dat ze ook niet meer worden aangeboden...? Aberconwy had er dikwijls wat bij, en ook Ger natuurlijk...

Martijn heeft er meestal ook een paar bij , ook dit najaar had hij ze weer bij in Utrecht ...