Gebruik van tufsteen en de planten die er van houden in de rotstuin

[Frankie Wulleman]

De dwergvorm, nl Saxifraga cochlearis 'minor' op de tuf. De polletjes vertonen nog wat brandschade van vorig jaar toen ik eens te laat was om het zaakje af te dekken. De schadeplekken groeien echter gestaag dicht. Met dit soort planten is het steeds oppassen in de zomer. De kussens kunnen  in een paar dag helemaal verbrand zijn wanneer ze in de volle zon staan. Maar los daarvan zijn het natuurlijk schitterende dingen op tufsteen.

[Frankie Wulleman]

Ceterach officinarum heeft zich inmiddels al goed gevestigd in de rotstuin. Overal duiken er zaailingen op. Het is een van de mooiste dwergvaren om in de rotstuin te hebben, maar op veel plaatsen beginnen ze nu zelfs al hinderlijk te worden omdat ze te talrijk worden. Nooit gedacht toen ik 20 jaar geleden mijn eerste plantje kon aanschaffen. Wordt overigens weinig aangeboden.

[Frankie Wulleman]

Saxifraga catalaunica, ooit nog verzameld in het Spaanse Montseratgebergte nabij Barcelona. Het is geen gemakkelijk te behagen soort. Op de tuf lijkt hij het goed te doen.

[Mark Stolk]

Een collectie van Sempervivum x barbulatum, afkomstig van Col du Lautaret blijft zeer compact en gedrongen. De polletjes staan al verscheidene jaren op de tufsteen en worden nauwelijks groter. De kleur en vorm van de rozetjes vind ik subliem. In zijn lezing zal Luc wellicht ook een paar exemplaren laten zien. In de Franse alpen bulkt het namelijk van de mooie Sempervivums.

Zulke polletjes heb ik ook maar ze worden steevast gesloopt door de vogels. Ik plant de losliggende rozetjes overal uit maar zodra ze zich gaan delen komen de vogels weer……

[Frankie Wulleman]

Een collectie van Sempervivum x barbulatum, afkomstig van Col du Lautaret blijft zeer compact en gedrongen. De polletjes staan al verscheidene jaren op de tufsteen en worden nauwelijks groter. De kleur en vorm van de rozetjes vind ik subliem. In zijn lezing zal Luc wellicht ook een paar exemplaren laten zien. In de Franse alpen bulkt het namelijk van de mooie Sempervivums.

Zulke polletjes heb ik ook maar ze worden steevast gesloopt door de vogels. Ik plant de losliggende rozetjes overal uit maar zodra ze zich gaan delen komen de vogels weer……

Ik kan best aannemen dat bepaalde vogels het op de sempervivum gemunt hebben, Marc. Ik heb het nog vaker gehoord. In mijn tuin heb ik ook al een en ander meegemaakt met ijverige vogels. Sempervivum laten ze tot nog toe met rust.

[Kris De Raeymaeker]

Saxifraga catalaunica, ooit nog verzameld in het Spaanse Montseratgebergte nabij Barcelona. Het is geen gemakkelijk te behagen soort. Op de tuf lijkt hij het goed te doen.

Hij is inderdaad wel wat kieskeuriger  Frankie ....Ik vind hem bijvoorbeeld zeker niet even makkelijk als  longifolia . Ik zou er hier ergens op de tuf ook nog eentje moeten staan hebben maar dat weet ik niet zeker. Zal ik maar eens checken straks .Ik had over een paar jaar een mooie exemplaar op een tufsteen maar dat hebben de kauwen er een keer uitgehaald ...

[Kris De Raeymaeker]

S. squarrosa is inderdaad bijna niet in cultuur. Zou ook slecht bloeiend zijn in onze laaglandrotstuinen. Ik probeerde ze nog nooit.
Er is ook nog die andere gelijkaardige soort, nl. S. caesia. Beide lijken heel goed op elkaar. Zelfs de specialisten hebben er moeite mee. Squarossa zou de meest compacte zijn.
In bijlage enkele foto's van op de Mangart. Je hebt ze wellicht ook gezien? Dit zou squarossa moeten zijn. Fantastisch mooie planten zijn dat!

Ik heb ze inderdaad ook veelvuldig gezien in Slovenië Frankie ....Op de Mangart maar ook nog op 2 andere bergen (zie bijgevoegde foto's ).Ze zijn zo mooi als kussen plant (vooral als ze wat ouder worden) dat ze voor mij niet onmiddellijk hoeven te bloeien .
Saxifraga caesia  heb ik hier ook sinds dit jaar , die rozetjes lijken me toch wat groter en grover ...

[Kris De Raeymaeker]

De dwergvorm, nl Saxifraga cochlearis 'minor' op de tuf. De polletjes vertonen nog wat brandschade van vorig jaar toen ik eens te laat was om het zaakje af te dekken. De schadeplekken groeien echter gestaag dicht. Met dit soort planten is het steeds oppassen in de zomer. De kussens kunnen  in een paar dag helemaal verbrand zijn wanneer ze in de volle zon staan. Maar los daarvan zijn het natuurlijk schitterende dingen op tufsteen.

Vormen prachtige pollen !

[Kris De Raeymaeker]

Ceterach officinarum heeft zich inmiddels al goed gevestigd in de rotstuin. Overal duiken er zaailingen op. Het is een van de mooiste dwergvaren om in de rotstuin te hebben, maar op veel plaatsen beginnen ze nu zelfs al hinderlijk te worden omdat ze te talrijk worden. Nooit gedacht toen ik 20 jaar geleden mijn eerste plantje kon aanschaffen. Wordt overigens weinig aangeboden.

Ik vind het een schitterend varentje Frankie maar toch verwijder ik ze op de meeste plaatsen op de tuf omdat ze inderdaad heel snel hinderlijk kunnen worden . Ik laat er hier en daar wel eentje staan maar als ik ze gewoon laat doen wordt het hier echt een onkruid ! Dat geld trouwens nog veel meer  voor Centaurium scilloides en Erinus alpinus die ik beiden zelfs niet meer uitgeroeid krijg op de tufsteen .Een paar keer per jaar moet ik die met een mesje verwijderen maar iedere keer komen ze weer massaal terug ...

[Kris De Raeymaeker]

Een collectie van Sempervivum x barbulatum, afkomstig van Col du Lautaret blijft zeer compact en gedrongen. De polletjes staan al verscheidene jaren op de tufsteen en worden nauwelijks groter. De kleur en vorm van de rozetjes vind ik subliem. In zijn lezing zal Luc wellicht ook een paar exemplaren laten zien. In de Franse alpen bulkt het namelijk van de mooie Sempervivums.

Zeer mooie soort Frankie !

[Frankie Wulleman]

S. squarrosa is inderdaad bijna niet in cultuur. Zou ook slecht bloeiend zijn in onze laaglandrotstuinen. Ik probeerde ze nog nooit.
Er is ook nog die andere gelijkaardige soort, nl. S. caesia. Beide lijken heel goed op elkaar. Zelfs de specialisten hebben er moeite mee. Squarossa zou de meest compacte zijn.
In bijlage enkele foto's van op de Mangart. Je hebt ze wellicht ook gezien? Dit zou squarossa moeten zijn. Fantastisch mooie planten zijn dat!

Ik heb ze inderdaad ook veelvuldig gezien in Slovenië Frankie ....Op de Mangart maar ook nog op 2 andere bergen (zie bijgevoegde foto's ).Ze zijn zo mooi als kussen plant (vooral als ze wat ouder worden) dat ze voor mij niet onmiddellijk hoeven te bloeien .
Saxifraga caesia  heb ik hier ook sinds dit jaar , die rozetjes lijken me toch wat groter en grover ...

Ja dat klopt, caesia heeft iets grotere rozetjes en groeit ook iets minder compact dan squarossa. Casia heeft ook een veel groter verspreidingsgebied en is naast de alpen ook te vinden in de karpaten, tatra, en de balkan. Squarossa beperkt zich tot een klein gebied in de oostelijke alpen, gaande van de dolomieten en de julische alpen.

[Frankie Wulleman]

Ceterach officinarum heeft zich inmiddels al goed gevestigd in de rotstuin. Overal duiken er zaailingen op. Het is een van de mooiste dwergvaren om in de rotstuin te hebben, maar op veel plaatsen beginnen ze nu zelfs al hinderlijk te worden omdat ze te talrijk worden. Nooit gedacht toen ik 20 jaar geleden mijn eerste plantje kon aanschaffen. Wordt overigens weinig aangeboden.

Ik vind het een schitterend varentje Frankie maar toch verwijder ik ze op de meeste plaatsen op de tuf omdat ze inderdaad heel snel hinderlijk kunnen worden . Ik laat er hier en daar wel eentje staan maar als ik ze gewoon laat doen wordt het hier echt een onkruid ! Dat geld trouwens nog veel meer  voor Centaurium scilloides en Erinus alpinus die ik beiden zelfs niet meer uitgeroeid krijg op de tufsteen .Een paar keer per jaar moet ik die met een mesje verwijderen maar iedere keer komen ze weer massaal terug ...

Ze geven de rotstuin een natuurlijk en ongedwongen karakter, maar teveel is teveel. Ik heb er nu al een aantal kunnen oppotten. Wanneer ze van onder een  steen vandaan komen, kan je ze voorzichtig lostrekken zonder de wortels te beschadigen. Indien ze in een steen verschijnen kan je ze bijna onmogelijk verplanten. En dan te denken dat bijna niemand dit varentje nog aanbiedt.

[Frankie Wulleman]

Een nog jonge Acantholimon bracteatum v. capitatum uit Turkije in een geboord gat in een tufsteen. Hij is klein, maar prikt evenveel als zijn grotere soortgenoten.

[Frankie Wulleman]

Saxifraga catalaunica, ooit nog verzameld in het Spaanse Montseratgebergte nabij Barcelona. Het is geen gemakkelijk te behagen soort. Op de tuf lijkt hij het goed te doen.

Hij is inderdaad wel wat kieskeuriger  Frankie ....Ik vind hem bijvoorbeeld zeker niet even makkelijk als  longifolia . Ik zou er hier ergens op de tuf ook nog eentje moeten staan hebben maar dat weet ik niet zeker. Zal ik maar eens checken straks .Ik had over een paar jaar een mooie exemplaar op een tufsteen maar dat hebben de kauwen er een keer uitgehaald ...

Dan is er nog deze Saxifraga catalaunica 'Lemonella'. Als hij ooit zou bloeien zou het met gele bloemen moeten zijn. Een rariteit, ooit nog meegekomen van de verkoopdag in Waterperry.

[Frankie Wulleman]

Nieuwe spontane zaailingen van Globularia incanescens duiken overal op. De kolonie wordt steeds groter en groter. Dit is een soort die ik ooit wel graag eens in de natuur zou zien. M.i. een van de mooiste soorten binnen het genus.